ktoś. Choć nie miał Ŝadnego prawa, by tę przykrość odczuwać.

Pocałowała Scotta w policzek.
panią Caird. Pani Caird, to Willow Tyler, niania. -
obitych skórą fotelach.
3
R S
Zmieniła się nie tylko Clemency, to samo działo się z Arabellą. Czy to możliwe, że zaledwie tydzień temu, nie myśląc o konsekwencjach, wyruszyła na spotkanie z Joshem Baldockiem? Wydawało się to wręcz nieprawdopodobne. Wydarzenie to jasno uświadomiło Arabelli, że lekkomyślne wyczyny z przeszłości mogły mieć dla niej bardzo przykre skutki. Teraz, gdy Mark Baverstock zaproponował jej pota¬jemną schadzkę na wiejskim jarmarku, Arabella poczuła niepokój zamiast radości.
- Oczekuję z twojej strony pełnego współdziałania.
Tiny nie było.
- Chciałabym znowu być z tobą, Santos. Bardzo. Czy... czy myślisz, że to możliwe?
- Dlaczego?
- Nie chciałam tego! - zapłakała głośno Arabella. Od¬wróciła się i schowała twarz na ramieniu Clemency, która przytuliła ją do siebie.
- Na tym byśmy skończyli nasze zebranie - rzekł.
Kuchni w Candover Court nie modernizowano od czasu, kiedy powstała. Wiek temu ktoś dobudował tylko ruchomy ruszt w palenisku, ale wciąż wisiała nad nim stara metalowa konstrukcja do zawieszania kotłów i garnków, zaś rożen, i taca do zbierania tłuszczu nadal znajdowały się w tym samym miejscu co przed dwustu laty. Kiedy Clemency skradała się ze świeczką, osłaniając dłonią płomień, widziała przed sobą jedynie żarzące się węgle w palenisku. Nie dostrzegła stojącej obok, zastygłej w bezruchu ciemnej postaci. Podniosła świeczkę i przebiegła ręką po framudze w poszukiwaniu klucza. Dzięki Bogu! Włożyła po cichu klucz do zamka i miała go właśnie przekręcić, gdy ktoś chwycił ją za ramię. Clemency wydała okrzyk przerażenia, lecz natychmiast druga ręka mężczyzny zasłoniła jej usta. W panice upuściła świeczkę i pomieszczenie pogrążyło się w ciemnościach.
Otworzyła szeroko drzwi i zapaliła światło.

– Mężczyzna w średnim wieku? – upewnił się Quincy. – Raczej postawny?
i zaczęła się zastanawiać, czy nie powąchała go zbyt ostentacyjnie.
- Miałeś rację - rzuciła szorstko.
się dorwać do jednej z twoich spraw i tak namieszać, żebyś ją położył, ale to
- Czułby się skrzywdzony.
niego. – No więc, co się tutaj stało, Bradley?
w kwestii środka przeczyszczającego. W każdą czekoladkę wstrzyknąłem
się tacy ludzie. Ale jeszcze tego wieczoru ja zostanę twoim przyjacie-
wyglansowanych butach. Miał w sobie coś z nauczyciela. Patrzył na Rainie, gniewnie
do mnie ośmiu pracowników więzień, którzy uznali, że powinienem wiedzieć
go, żeby zniszczyć twoją rodzinę. Każdy ma swoje priorytety. - Tu wskazał
dzień od bardzo dawna. Pojedziemy w pewne cudowne miejsce, Bethie.
– Danny wiedział, że panna Avalon woli starszych panów?
butelką piwa.
– Nie. A dlaczego?