ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Słusznie - przyznała lady Drewsbury. - Christopherze,
- To bardzo dobrze - łagodził Pierce. -
prosić piętnastolatki o zachowywanie tajemnicy przed własną
razie trzeba cię po prostu umyć.
- A ty będziesz miał swój?
tygodnie od wieczornej rozmowy z Pierce'em,
długo. Szybko zorientowałem się, że on tak
oceniać.
czarne noski butów Federica i pochlapane błotem mankiety
Mowery z jawną satysfakcją.
który podobnie jak jego ojciec obracał się w świecie wielkiej
Uciec z krzykiem, błagać, by wziął ją do łóżka, a może uderzyć
przez dwa dni z rzędu nie przyszedł, bo zbyt
– Dobrze się zastanów, Jack, zanim zaprosisz mnie do Vermontu

Wszystkiego koniec!
wystawiać jednoaktówek. Emocje dopiero się zaczynały.
– Skoro nie matka, to pewnie i ty byś go nie
godziny temu zaczął w desperacji wciskać pod nierówne nogi mebla fotografie z miejsc
– Nie rozumiem...
Danny nie znosił, kiedy mama była przez niego smutna. Wiedział, że płakała. Słyszał ją.
chciałem.
bezludny.
potulnego sąsiada.
opróżnione szafki. – Zaczyna nam brakować miejsca. Większość tych akt pochodzi z okresu
Drzwi zatrzasnęły się i Polina Andriejewna została w zupełnej ciemności.
jak bęben huczała mu w żyłach. Myślisz, że jestem słaby? Myślisz, że jestem tępy?
trzy gliniane dzbanki, woreczek soli. Potem podszedł do starca, tknął wargami w żółtą
samą wodą, czekały na niego jeszcze dwie takie same postaci bez twarzy, w pustelniczych
cwaniacki uśmiech, aż musiała się pohamować, żeby nie trzasnąć gówniarza w gębę.