Rainie przyglądała mu się przez moment. Było późno, dobrze po północy, a ona nie miała

Bakersville, czując na twarzy uderzenia wiatru i przysłuchując się posępnej pieśni w
W „Pannie Czystej”, dokąd Polina Andriejewna zajechała z kliniki, by wziąć niezbędne
lodu. Poczekaj chwilkę.
Tam, wśród nieludzkiego krajobrazu, urodz-
pokajać, że to niby Nosaczewski jest surowy, ale niepamiętliwy, jednak duma nie pozwoliła.
dorosłych. Trzynastolatek stanowił zagrożenie dla społeczeństwa. Zamordował małe dzieci.
wszyscy malinowe! Przecież trzeba coś! I pilnie! Jej się nie zatrzyma!
Abe zaczął gorączkowo telefonować, a potem zapuścili się w zarośla, desperacko
Rainie nie spuszczała wzroku z beretty.
kogo szukają, była to tylko kwestia czasu. Faceta w końcu ściga policja. Pewnie jest
gazetę kościelną, kto inny pochylił się, żeby podnieść upuszczone zapałki. Przechodnie jak
zanotował wiadomość przekazaną telefonicznie. Z trudnych do odczytania bazgrołów
– Shep może i nie jest idealnym ojcem – wtrąciła Rainie, marszcząc brwi – ale kocha
Są okresy w życiu człowieka, kiedy wygląda się lepiej, a są takie, kiedy aż strach patrzeć

mylę?
dziesięciu lat. Nie spieszy się. Jest ostrożny. Pomyśl, o czym mówiliśmy wcześniej: zawsze
kamienie z niej sterczą. Już chciałem wracać. Nagle słyszę z ciemności...
– Jest pilnowany na wypadek, gdyby chciał popełnić samobójstwo – wtrąciła Rainie. – To
Na tym kończę zaleconą wypowiedź i wzywam na Twe światłość niosące
machają. Ale co tu machać, przepadł zakład, ugasić nie da rady – ocenił pułkownik
zalesionymi wzgórzami – zapewne tej samej, którą tydzień wcześniej szedł od doktora
– Nie możesz sobie tego robić. Jesteś na to zbyt mądra.
O’GRADY: Wtorek
ostrzyżone brązowe włosy. Niebieskie oczy. Gdyby zatrudnił się w liceum miałby pewnie
postępują szokująco brutalnie i bez skrupułów. Niestety media zniekształcają fakty. Normalny
Jestem pewien, że panie się sobie spodobają.
– Może. Bóg jeden wie, że niemało już widziałem. – Zamyślił się na chwilę. – Niektóre
powściągliwość proszę mi przynajmniej powiedzieć, kto jest tym szczęśliwcem. Komu
się nie przedostawały, zagłuszane raźnym stukotem dynamicznego budownictwa. Na głównej